Historie
Slot Zuylen is een van de oudste kastelen aan de Vecht, net buiten de stad Utrecht. In de 13e eeuw werd door de Heer van Suilen en Anholt een donjon gebouwd. Van deze woontoren is niet veel bekend. In de 14e eeuw werd de donjon uitgebreid met een zaalhuis. Het geslacht Van Zuylen bleef tot aan de 14e eeuw heerser.
In 1422 erfde de aangetrouwde Frank van Borssele het kasteel. In datzelfde jaar werd het kasteel met de grond gelijk gemaakt tijdens de Hoekse en Kabeljauwse twisten. Pas in 1510 begon edelman Willem van Rennenberg met de herbouw. Uiteindelijk kwam het slot in bezit van de familie Van Tuyll van Serooskerken. De slangenmuur van 120 meter werd in 1742 gebouwd. In 1751-1752 is het slot voor het laatst ingrijpend verbouwd. Het slot kreeg een U-vorm: de weermuur werd gesloopt en de bijbehorende gracht gedempt, waardoor de binnenplaats een voorplein werd. Om een symmetrisch geheel te bereiken werd er een linkervleugel bijgebouwd. Er werd een extra buitenmuur gebouwd zodat er bij de nieuwe toegangsdeur een voorportaal ontstond met nieuwe trappen, zodat de kamers apart bereikbaar konden worden.

In 1572 werd Aert Abramsz. van Sijpesteijn beleend met een hofstede. Er stond ook een ruïne die mr. Cornelis Ascanius van Sypesteyn, heer van Sypesteyn (1638-1673) in 1664 kocht en liet herstellen, maar het kasteel werd vervolgens opnieuw verwoest in 1673; de titel en terreinen verbonden aan de heerlijkheid bleven tot 1778 in de familie. Op 17 augustus 1899 kocht jhr. Catharinus Henri Cornelis Ascanius van Sypesteyn (1857-1937) de terreinen waarop het vroegere kasteel zou hebben gestaan. Hij begon in 1902 met de opbouw van een nieuw kasteel op de oude fundamenten. Van Sypesteyn bracht daar zowel zijn verzameling van familieportretten als die van zijn porselein in onder. Bovendien verdiepte hij zich in de 16e-eeuwse tuinkunst om de tuin van Sypesteyn volgens die inzichten aan te leggen.

Bereikbaarheid
Kom je met de auto of het openbaar vervoer, kijk dan op  Sypesteyn bezoekersinfo en Slot zuylen parkeren